Betalen bij openbare laadpunten: pas op voor frauduleuze QR-codes
Brandstof- en energiebeheer
Het is 16u op 1 januari 2023. De bagage ligt in de kofferbak van onze elektrische testwagen – een BYD Tang – en de batterij is volledig opgeladen en geeft een bereik aan van 400km. Dat is precies de afstand tot het koninkrijk van ‘s werelds beroemdste muis, Disneyland. Maar we zijn niet naïef: het zal onmogelijk zijn onze bestemming te bereiken zonder ten minste een keer kort te stoppen om op te laden.
Na de eerste 140 kilometer ben ik aangenaam verrast dat ik meer kilometers heb afgelegd dan er van mijn actieradius zijn af gegaan.
Als regelmatige reiziger op deze route weet ik dat er Ionity-snellaadstations zijn op de parkeerplaats van Le Roeulx, net voor de Franse grens. De plek zou ideaal zijn voor een kleine oppepper, maar het weer is verschrikkelijk op deze eerste dag van het jaar. Het is minder dan 10 graden, het regent en waait. Ik heb nu nog meer dan 250 km autonomie over en ik wil absoluut niet stoppen in dit weer, vooral omdat de laadstations niet overdekt zijn. Bovendien is het nog geen 18u, dus nog wat vroeg voor een maaltijdstop. Daarom besluiten we onze weg te vervolgen en onze stop uit te stellen tot later.
Ondertussen verslechtert het weer. De temperatuur daalt tot 5°C, en het begint te stortregenen, waardoor de weg zeer glad wordt. Daardoor zijn we gedwongen om voortdurend de airconditioning te gebruiken om de cabine op te warmen en de voorruit vrij te houden van aanwaseming.
Een uur en 60 km later, met nog iets meer dan 100 km bereik, besluiten we eindelijk te stoppen om de batterij bij te laden en iets te eten. Het navigatiesysteem kondigt dan een Tesla Supercharger-zone in de buurt aan. Eén laadstation is beschikbaar, maar je moet de Tesla-app downloaden, je registreren en je bankgegevens invoeren voordat je kunt beginnen met opladen. En terwijl ik bezig ben, trekt een andere bestuurder rechts van mij op en sluit zijn wagen aan op het enige beschikbare oplaadpunt.
Goed verborgen laadstations!
Maakt niet uit, er zijn andere laadstations in de buurt. Dus besluiten we naar de volgende te gaan, ongeveer vijftig kilometer verderop, in het dorp Combles. Om het laadstation te vinden, moet je goed zoeken. Verwacht niet dat het op het dorpsplein staat of op een parkeerplaats van een winkel… het laadstation staat in een klein eenrichtingsstraatje waar er… helemaal niets is! Zoals in de rest van het dorp. Toen we het laadstation hadden gevonden, gingen we te voet het dorp in en werden we aangesproken door een plaatselijke bewoner die een beetje verbaasd was twee Belgen in zijn stad te zien ronddwalen. We vragen hem of er een restaurant in de buurt is, maar hij lacht en vertelt ons dat Combles een klein dorp is waar absoluut niets te beleven valt.
We besluiten in de wagen te wachten en ontdekken met verbazing dat het oplaadpunt, hoewel aangesloten met onze Type 2-kabel die 22 kW zou moeten leveren, in feite slechts… 2 kW levert! De 10 minuten opladen waren nauwelijks genoeg om 1 km autonomie te recupereren…
Omdat we denken dat deze terminal defect is, besluiten we te stoppen met laden en naar de volgende te gaan, die minder dan 10 km verderop ligt, in het dorp Flers. De terminal bevindt zich op de Place des Britanniques, wat doet vermoeden dat er wat meer leven in dit dorp zal zijn. Maar ook daar wordt het een desillusie: er is absoluut niets te doen in de omgeving. We pluggen de auto toch in en beginnen te wandelen – in de regen -, denkend dat we na 10 minuten genoeg autonomie zullen hebben om naar het volgende snellaadstation te kunnen gaan. Na 10 minuten wandelen keren we terug naar de wagen en… dezelfde constatering: de terminal levert niet meer dan 2 kW, terwijl er 22 kW werd aangekondigd!
Een hele uitdaging
Een beetje gedesoriënteerd gaan we weer op weg naar een ander laadpunt, waarvoor reclame wordt gemaakt op de parkeerplaats van een hypermarkt in Péronne. De afstand is 20 km, de wagen kondigt een resterend bereik van 24 km aan. De uitdaging is groot… Om het energieverbruik zoveel mogelijk te beperken, hanteer ik een zeer soepele en zachte rijstijl, waarbij ik het gaspedaal nauwelijks indruk en maximaal 40 km/u rijd. Na 20 minuten intense concentratie – en transpiratie – komen we kort na 20u eindelijk aan in Péronne. Ik rijd de parkeerplaats van de supermarkt op die in totale duisternis is gehuld. Om de laadpaal te kunnen zien, moet ik me omdraaien en het groot licht aanzetten. Uiteindelijk verschijnt hij in een hoek van de parkeerplaats. Goed nieuws, het is een gratis laadstation! Maar de andere kant van de medaille: de supermarkt is gesloten en er is weer niets in de buurt. Het stadscentrum ligt op meer dan anderhalve kilometer lopen. Omdat we honger hebben, besluiten we er kost wat kost en ondanks het weer heen te gaan.
Waar de Belgische restaurants vaak vol zitten op de avond van 1 januari, is het omgekeerde waar in Frankrijk en zijn alle etablissementen van de stad Péronne gesloten, behalve een afhaalpizzeria waar een tafel en 2 stoelen ons toelaten om uitzonderlijk ter plaatse te consumeren. De ideale plek voor een 1 januari maaltijd…hmm!
Nog een beetje volhouden
Om 22u30 lopen we terug naar de auto. De terminal hier levert 22 kW, maar de verplaatsingen om de vorige terminals te bereiken hebben onze autonomie tot nagenoeg nul gereduceerd. Na 2 uur hebben we zo’n 50 km autonomie teruggewonnen. Het volgende snellaadstation ligt op 68 km afstand. We besluiten nog 30 minuten in de auto te wachten voordat we weer op weg gaan. Daarna geeft de snelheidsmeter 59 km actieradius aan. Het was zo koud dat we besloten de weg weer op te gaan en de uitdaging aan te gaan om 10 km meer te rijden dan de auto zei. Maar dit was duidelijk te optimistisch, vooral omdat het bijna uitsluitend rijden op de snelweg was.
Na 40 km besloot ik een korte stop te maken in Roye, waar een terminal van 50 kW werd voorgesteld. In 10 minuten had ik genoeg bereik om mijn reis naar het volgende snellaadpunt op de snelweg te voltooien.
Het einde van de tunnel… of niet
Het was bijna middernacht toen we aankwamen op de snelwegparking van Ressons-Ouest, op slechts een uur van onze eindbestemming, Marne-la-Vallée. Daar staan 8 laadstations (16 laadpunten) van 300 kW tot onze beschikking. Eindelijk kunnen we het einde van de tunnel zien. In 30 minuten zouden we genoeg opgeladen moeten hebben om onze eindbestemming te bereiken.
Echter… Na het aanmelden bij het eerste laadpunt geeft hij aan dat het onmogelijk is om het laden te starten. Dus proberen we ons geluk bij het tweede laadpunt. Hetzelfde. De derde geeft ook hetzelfde aan… En de vierde is niet beter. We besluiten naar de nabijgelegen winkel te gaan om hulp te vragen. “De terminal bij de ingang werkt niet”, zegt de jonge vrouw achter de kassa. “Maar aan de kant waar u staat, staan vaak auto’s geparkeerd, dus ik neem aan dat de terminals perfect werken.”
Dus gaan we terug naar de parkeerplaats en proberen ons geluk bij twee andere terminals… met hetzelfde resultaat. Daarop besloten we om het op de terminals aangegeven assistentienummer te bellen. Na een paar minuten wachten worden we in contact gebracht met een medewerker die ons eerst verzekert dat de terminals werken. Hij hielp ons op afstand bij een nieuwe poging. En nog steeds dezelfde foutmelding. Hij besluit daarom de paaltjes op afstand te resetten en vraagt ons te wachten. Gedurende deze tijd komt een ander voertuig zijn geluk te beproeven, maar heeft geen succes.
Na lang wachten vertelt de telefoniste ons dat “alle terminals verstoord zijn en we naar een ander station moeten”.
Probleem: met de gemaakte omwegen om er te komen heeft onze auto nog maar 4 km autonomie over. Het dichtstbijzijnde snellaadstations ligt op 60 km afstand, in de buurt van Vémars, naast de luchthaven Charles de Gaule.
Bij nader inzien hadden we moeten weten dat er een probleem was toen we merkten dat het bord met de laadtarieven hetzelfde tarief aankondigde voor alle vermogens (0,55€/kW).
De laatste kans op een oplossing
Er bleef maar één oplossing over: een depannagedienst bellen. Ik zal u de complicaties besparen van het feit dat het 2 uur ‘s nachts is, dat de auto een testwagen is, dat we in Frankrijk zijn, en dat we ons op een stuk snelweg bevinden waarvoor betaald moet worden… Uiteindelijk arriveert er 45 minuten later een oplegger die helemaal niet verbaasd is over onze situatie. “Het is altijd hetzelfde: die terminals gaan steeds kapot en ik word altijd voor niets opgeroepen,” klaagt hij. “Ik veronderstel dat de hulpdienst u niet heeft verteld dat er andere snelle terminals zijn aan de andere kant van de snelweg?”
Nou, nee, onze contactpersoon had dat detail niet meegedeeld… vermoedelijk omdat deze andere terminals van een andere leverancier zijn.
Hoe dan ook, onze chauffeur brengt ons erheen door ons in de verkeerde richting te escorteren, gezien de weinige autonomie die onze auto nog heeft. Om ze via de traditionele wegen te bereiken, hadden we de snelweg terug naar Parijs moeten nemen, bij de volgende afslag moeten afslaan en onze weg moeten vervolgen, wat een reis van 44 km zou hebben betekend, 10 keer meer dan onze auto nog kon afleggen.
Aan de andere kant van de snelweg vonden we zes oplaadpunten, maar slechts twee werkten. Gelukkig is een van de twee een 190 kW terminal die dit vermogen daadwerkelijk levert.
12u onderweg in plaats van 4
Na 40 minuten opladen konden we eindelijk weer op weg naar onze eindbestemming, Disneyland Parijs, waar we uiteindelijk om 4 uur ‘s nachts aankwamen, na een reis van 12 uur die slechts 4 uur had moeten duren!
Maar de verrassingen stopten niet… Ons hotel, gelegen buiten het themapark, had geen laadstation. Dus we konden onze auto niet opladen toen we aankwamen. Gelukkig hadden we nog genoeg autonomie over om de volgende dag naar Disneyland te gaan.
4 laadpunten voor 11.000 parkeerplaatsen
Disneyland Parijs, de belangrijkste toeristische bestemming van Frankrijk met een maximumcapaciteit van 28.000 bezoekers per dag. Een parkeergarage met meer dan 12.000 plaatsen bedekt met 82.000 zonnepanelen, de grootste fotovoltaïsche installatie in de regio Parijs. En toch… slechts 2 laadstations (4 laadpunten) met een maximaal vermogen van 7 kW!
Zoals u ziet, heb je veel geluk nodig dat deze terminals beschikbaar zijn… en geluk is wat we tijdens deze reis misten… We parkeerden de auto en gingen van onze dag genieten, en stelden dit probleem uit tot later.
Maar, de volgende dag hadden we geen andere keuze dan een oplossing te zoeken. Midden op de dag besloten we Disneyland Parijs te verlaten om naar een laadstation te gaan. En daar was het weer het begin van… een hele ervaring.
Publiek, maar toch niet helemaal…
We gaan eerst naar de snelwegparking van Ferrières, waar geadverteerd wordt met 175 kW laadpunten. Maar ze zijn in feite allemaal buiten werking in beide verkeersrichtingen… Dan gaan we naar een nabijgelegen Tesla Supercharger-zone, voorgesteld door het navigatiesysteem van onze auto. Maar het bleek dat deze Superchargers niet toegankelijk waren voor niet-Tesla voertuigen… Dus gingen we naar een andere nabijgelegen terminal, op het terrein van een garage van een concurrerend merk. Hier wordt een oplaadpunt van 350 kW geadverteerd, maar de eigenaar heeft vriendelijk besloten de toegang voor externe gebruikers te verbieden. Een teken “Deze terminal is alleen voor personeel” is op de badge geplakt. Door de ramen van de concessie zien we het nieuwsgierige personeel naar ons kijken als dieren in een dierentuin en niet aarzelen om naar ons te wijzen… Twee andere terminals (150 kW) zijn echter beschikbaar. Dus vallen we terug op een van hen, maar na slechts 5 minuten opladen klinkt er een “klik” in de auto. Ik stap uit en zie dat er een bericht is verschenen dat “deze terminal op afstand is gedeactiveerd”. De naburige terminal kleurde ook rood… We waren dus duidelijk niet welkom in deze terminals, ook al moesten we betalen!
We gingen naar een ander Superchargers oplaadgebied waar de oplaadpunten toegankelijk zijn voor niet-Tesla voertuigen. Maar het bleek dat ons voertuig niet compatibel was!
Wanhopig gingen we naar een parkeerplaats van een hotel in het Disneyland-complex waar we geen gast waren en vroegen of we ons voertuig mochten opladen. En daar, eindelijk, lachte het geluk ons toe, want de bewaker bij de ingang begreep onze situatie perfect en liet ons binnen. We konden ons voertuig 5 uur lang opladen om ‘s avonds terug te keren naar het hotel. En die avond parkeerden we de auto op de parkeerplaats van een autohandelaar op 1,3 km van ons hotel en liepen we om 23u terug naar de autohandelaar, om voldoende lading te hebben voor de terugreis.
Een vlotte rit naar huis!
De terugreis was, het moet gezegd worden, gemakkelijker dan de heenreis. We begonnen om 9.30 uur en dronken 1 uur later koffie op het vliegveld van Ressons, waar we op de heenreis al hadden kunnen opladen. Merk echter op dat de 4 oplaadpunten die zondagavond buiten werking waren, 3 dagen later nog steeds buiten werking waren… Dankzij een tweede stop van 30 minuten om op te laden en te eten in Roeulx konden we uiteindelijk naar huis terugkeren met nog meer dan 250 km autonomie over.
De moraal van het verhaal…
In tegenstelling tot de mededelingen van de Franse verkozenen, is het grondgebied van Noord-Frankrijk nog niet voldoende voorzien van oplaadinfrastructuur. Veel laadstations bevinden zich in afgelegen gebieden, in kleine dorpen, waar ze alleen voor de plaatselijke bevolking van belang zijn. Vooral omdat deze laadstations niet het vermogen leveren waarmee ze op de laadtoepassingen tevoorschijn komen. Sommige leveren niet meer vermogen dan een gewoon stopcontact voor huishoudelijk gebruik.
Hoewel geadverteerd op de app, zijn andere oplaadpunten niet in orde of defect. Andere, die op de apps ook als “openbaar” worden aangeprezen, zijn in feite beperkt tot gebruik door klanten of personeel van een bedrijf.
Drukbezochte gebieden, zoals het grootste pretpark van Europa, hebben nog niet begrepen dat ze moeten investeren in voldoende laadinfrastructuur…
Als u met een elektrische auto naar de regio Parijs moet reizen, moet u daarom de voorkeur geven aan opladen via internationale netwerken zoals Ionity of Fastned, maar deze laatste is nog zeer weinig vertegenwoordigd in Frankrijk. En vooral: plan uw reis vooraf. Zorg ervoor dat u de afstand tussen de oplaadstations controleert en plan voor elke stop voldoende autonomie in om naar het volgende station op uw plan te kunnen gaan, want u bent nooit immuun voor een onaangename verrassing…
